fot. Tomasz Prange-Barczyński
Historyczne rodziny amarone mają się dobrze. Przegląd nowych roczników win wytłoczonych przez wielką Trzynastkę każe myśleć o nich, jako o czołowych producentach w regionie Valpolicelli.
Tomasz Prange-Barczyński
Ustalenie, co jest aktualnym rocznikiem amarone della valpolicella nastręcza pewien problem. Zgodnie z przepisami apelacji wino musi dojrzewać co najmniej dwa lata, a na rynku może pojawić się 1 stycznia w trzecim roku po zbiorach. W praktyce nikt tak wcześnie nie sprzedaje amarone. W czasie tegorocznej edycji Amarone Opera Prima, która miała miejsce na początku lutego w Weronie, władze konsorcjum producentów Valpolicelli zobligowały winiarzy do zaprezentowania rocznika 2019. Część pokazanych win jest już w enotekach, część leżakuje wciąż w butelkach, a w skrajnych przypadkach nawet jeszcze w beczkach, w piwnicach miedzy San’ Ambrogio, a Illasi.
Rodziny przez wielkie „R”
Członkowie prestiżowego stowarzyszenia Famiglie Storiche (dawniej Le Famiglie Storiche dell’Amarone) nie pokazują swoich win w czasie prezentacji w pałacu Gran Guardia, przy centralnym Piazza Brà wychodząc z założenia, że degustowanie win niegotowych mija się z celem. Do niedawna tajemnicą poliszynela było, że po oficjalnej próbie win z konsorcjum wielu krytyków winiarskich pielgrzymowało do legendarnej Antica Bottega del Vino (od 2010 roku należącej do Famiglie Storiche), by dodegustować aktualne roczniki amarone wyprodukowane przez Rodziny. Było to zresztą przedmiotem sporu między stowarzyszeniem, a konsorcjum, a wizyty dziennikarzy w wine barze nie były przez władze mile widziane. Na szczęście topór wojenny został zakopany i choć win Trzynastki wciąż brak w Gran Guardii, nikt nie patrzy już krzywo na wizyty w Bottedze. 2 lutego udałem się tam i ja, by w eklektycznych wnętrzach nowego chambre séparée w zaułku Scudo di Francia spróbować, co przygotowały rodzinne winiarnie.
Do stowarzyszenia należy grupa czołowych, najlepiej rozpoznawalnych, a przy okazji największych producentów z Valpolicelli: Tommasi, Tedeschi, Zenato, Allegrini, Masi, Speri, Guerrieri Rizzardi czy Tenuta Sant’ Antonio. Nie brak też mniej głośnych, za to znakomitych winiarni: Begali, Brigaldara, Musella, Torre D’Orti i Venturini. Aktualnym prezydentem Famiglie Storiche jest Pierangelo Tommasi. W czasie lutowej degustacji Rodziny zaprezentowały po jednej etykiecie win z roczników 2011-2020, dodajmy, bardzo zróżnicowanych pod względem jakości i warunków klimatycznych. Niemniej, te właśnie wina historycznych producentów trafiły właśnie na rynek.
96 Tommasi, Amarone della Valpolicella Classico Riserva, De Buris 2011
Poskromiona siła! Bardzo soczyste, napakowane świeżym owocem amarone urzekające, mimo 13 lat, młodzieńczym niemal aromatem. Świetnie zintegrowane, długie, eleganckie, z subtelną nutą kawy. Wino mocno skoncentrowane, ale też dobrze zrównoważone. Czyste, gładkie, długie, o wielkim potencjale.
95 Speri, Amarone della Valpolicella Classico, Santurbano 2019
Długie, powłóczyste, super gładkie, świetnie skoncentrowane, poważne amarone o aromacie kawy i dojrzałych ciemnych owoców. Bardzo soczyste, żywe, przestrzenne – mimo poważnej materii. Wyjątkowo eleganckie. Klasa!
95 Tedeschi, Amarone della Valpolicella Classico Riserva, Capitel Monte Olmi 2017
Nawet w gorącym i suchym roczniku rodzina Tedeschi potrafi zrobić krwiste, absolutnie wytrawne, pełne życia, zbudowane na dojrzałym owocu, nieco korzenne amarone. Wino jest bez wątpienia mocne, ale też doskonale zrównoważone, ujęte w kamienną mineralną ramę. Duży potencjał.
94 Torre d’Orti, Amarone della Valpolicella 2020
Niebywale eleganckie amarone z doskonale zdefiniowanym owocem. Wino o delikatnym aromacie z nutą suszonych ziół, skały. W ustach wiśniowo-jeżynowe, z kawowym akcentem. Długie, doskonale zintegrowane, czyste i… piękne.
94 Allegrini, Amarone della Valpolicella Classico 2019
Mięsiste, długie, soczyste, świetnej jakości wino. W pełni dojrzały owoc i taniny. Gęste, ale nie męczące, zbudowane wokół kwasowego kręgosłupa, już powłóczyste, aksamitne. Harmonia, nuty kawy, lekka słodycz. Czystość. Wielki potencjał.
94 Musella, Amarone della Valpolicella Riserva 2017
Eleganckie, świetnie zintegrowane, krwiste, harmonijne i zrównoważone wino. Owoc, mineralność, przestrzeń. Bardzo soczyste, zwłaszcza w kontekście rocznika, nieco dzikie, z dojrzałym owocem. Rasowe i długie.
94 Zenato, Amarone della Valpolicella Classico Riserva, Sergio Zenato 2017
Esencjonalne głębokie amarone o soczystym, dojrzałym owocu i gładkich taninach. Dobrze już zintegrowane, z subtelnym akcentem mocno palonej kawy. Potężne, ale harmonijne, długie i czyste.
93 Tenuta Sant’ Antonio, Amarone della Valpolicella, Antonio Castagnedi 2019
Gęste, mięsiste, wyraźnie skoncentrowane wino, w którym nuty kawowe oraz odrobina gorzkiej czekolady dominują nad akcentami owocowymi. Soczyste, powłóczyste, długie i eleganckie.
93 Begali, Amarone della Valpolicella Classico Riserva, Monte Ca’ Bianca 2018
Wielowątkowe amarone, w którym dominują nuty suszonych owoców, gęstość i słodycz, ale nie marmolada. Dla równowagi mamy pikantne niuanse czarnego pieprzu, a na podniebieniu mnóstwo czarnej porzeczki, ale też czekolady i kawy. Wino długie i taniczne, wszak rzutkie, napięte, eleganckie (choć wyraziste nuty porzeczkowe mogą kojarzyć się nie tyle z Valpolicellą, co cabernetem z Maipo lub wręcz carmenère).
93 Guerrieri Rizzardi, Amarone della Valpolicella Classico Riserva, Calcarole 2017
Czysty owocowy atak z lekką nutą kawy, bogaty, roślinny, nieco mentolowy, ziołowy, ale świeży, bardzo młodzieńczy. Jak na 2017 całkiem soczysty, bez wysuszających tanin. Wino długie, kwasowe, mniej typowe, świeże – z dużym potencjałem.
93 Masi, Amarone della Valpolicella Classico, Campolongo di Torbe 2015
Zwarte, nieco twarde, lekko grylażowe, ciut ziemiste w ataku wino, z nutą mocno palnych ziaren kawy. Na podniebieniu soczyste, ze znakomitym owocem i lekką nutą konfiturową. Ostatecznie jednak relatywnie lekkie (w rejestrach amarone), o przestrzennej strukturze. Nieco już ewoluowane, z nutą marmolady w końcówce.
91 Brigaldara, Amarone della Valpolicella, Case Vecie 2018
Amarone zbudowane na słodyczy, choć w ataku dość surowe, z warzywnymi akcentami w aromacie. Na podniebieniu nieco grylażowe, miękkie, ale soczyste.
91 Venturini, Amarone della Valpolicella, Campomasua 2018
Oldskulowe gęste amarone o wyraźnej słodyczy od alkoholu i koncentracji. Ale też całkiem soczyste, z niezłą kwasowością, podbite nutą kawy, grylażu, pachnące sklepem delikatesowym z lat siedemdziesiątych XX wieku.
